• وبلاگ : اين راه بي نهايت
  • يادداشت : بچه طلبه هايي كه آدم بزرگ شده اند!
  • نظرات : 6 خصوصي ، 27 عمومي
  • ساعت ویکتوریا

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     <      1   2      
     
    خدا همه ي خادمين به دين رو حفظ و هدايت کنه انشاالله.
    پاسخ

    الهي آمين

    سلام ...

    چقدر خاطرات دوران درس خواندن زيباست ... حالا ميخواهد توي مدرسه باشد ... دانشگاه باشد ... يا حوزه ....

    بخصوص اين دم دماي پاييز و اول مهر .... كه بوي مدرسه بدجور آدم را مي برد به آن فضاهاي به ياد ماندني ...

    و چقدر دعاي خير هست پشت سر معلمين و اساتيدي كه ... مهربان و دلسوز و جدي بودند .... و عاشق انسان هايي كه بايد تربيتشان ميكردند ....


    پاسخ

    سلام خانم صدر... دقيقاً


    اوهوم

    ..ياد آنوقت هايتان بخير. . .

    ما اين وقت هايمان هيچ وقت شبيه آنوقت هايتان نميشود. .

    قبل تر اش هم که پسونک ميخورديم . . .

    پاسخ

    مطمئنا روزي مي رسد كه حسرت اين وقت هايتان را مي خوريد... تا مي توانيد لذت ببريد...

    سلام

    چقدر حسرت خاطرات گذشته شيرين است...حتي حسرتشان شيرين است.... حتي حسرتشان...................

    سعادت زيارت شما رو نداشتيم ! شما هم که يادي از ما نميکنيد ! حرم دعام کنيد بدجور....

    پاسخ

    سلام محمدجان! اگر لياقتي باشد حرم همه ي رفقا رو به ياد داريم... كم سعادتي از ما بوده عزيز! واقعا دوست داشت دوباره ببينم تان... ان شاءالله به زودي زيارت تان كنم.... «چقدر حسرت خاطرات گذشته شيرين است...حتي حسرتشان شيرين است.... حتي حسرتشان»... حقيقتاً همينطوره!

    چقد لطيف...
    پاسخ

    لطافت اين خاطراته كه حسرتي عميق به جانمان مي نشاند...
     <      1   2