انتخابات ریاست جمهوری با تمام هیجانهای خاص خودش کم کم نزدیک می شود. ذات انتخابات تحرک و هیجان مثبت است.اما چیزی که بر این هیجان مثبت سایه می اندازد، بد اخلاقیهای اتنخاباتی است.
بد اخلاقیهای انتخاباتی که من آنرا بی تقوایی انتخاباتی می نامم ، گریبانگیر همه ماست. رفتار انتخاباتی ما آکنده از دروغ ، تهمت ، غیبت ، شایعه ، تمسخر و ... است.
البته همیشه آدمهای با انصاف پیدا می شوند که اگر مخالفتی دارند با نقد منصفانه و واقع بینانه آنرا بیان می کنند. اما واویلا از آدمهایی که بی تقوایی را با بی انصافی جمع می کنند و در مورد افراد نظر می دهند.
اینجاست که سیل توهین و تهمت بسوی فرد مورد نظر روانه می شود.  و جالب اینجاست که اسم این بی تقوایی ها را نقد می گذارند.
البته همه می دانند که تنها معصومین علیهم السلام مبرا از اشکال و اشتباهند و بقیه جایز الخطا. هیچ کس دفاع بدون منطق و کور کورانه از کسی را نمی پذیرد. اما حریم روشن نقد کجا و مزبله توهین کجا ؟؟
کوچک و بزرگ به خود جسارت می دهند که یک فرد را سوژه طنز و پیامک و عکس و ... کنند و غیر از یک نقد روشن و منصفانه ( که البته هست اما نه از زبان و قلم این عده ) همه چیز در آن هست : عقده گشایی ، توهین ، تحقیر و دهها بداخلاقی انتخاباتی دیگر ( بخوانید رذیله اخلاقی ) !!.
آدم گاهی فکر میکند بعضی ها چقدر بی جنبه اند که وقتی میدان را از پیگیری و مقابله به مثل طرف مقابل خالی میبینند آنچنان در این جاده می تازند که بیا و ببین !!
انتخابات هم کم کم نزدیک میشود و این دسته از مخالفین ( و نه منتقدین ، تاکید میکنم ) زبان و قلم آلوده شان را بکار انداخته اند . من به شدت معتقدم بر خلاف زعم این عده این اهانت ها هیچ تاثیری له یا علیه افراد  ندارد و تنها چیزی که بعد از این غوغاها باقی می ماند وبال گناهی است که بر دوش بعضی سنگین خواهد ماند که :
تقدیر همه گرد و خاکها نشستن است و همه های و هوی ها خفتن !!