سلام. ديگه واقعاً داشتم از پارسي بلاگ قطع اميد مي‌کردم! بس که گشتم و وبلاگي پيدا نکردم که ارزش خوندن داشته باشه! اما از اينجا خوشم اومد. ممنون از شما که با اين لباس، فراموش نکرديد به روز باشيد و در سطح جامعه. نه مثل بسياري از بزرگاني که با داشتن اين لباس فاصله مي‌گيرند از همه‌ي روزمرگي‌ها.
زماني که "روزي، روزگاري" از صدا و سيما پخش شد هنوز طفلي بيش نبودم! اما اين اثر به قدري ماندگار و تاثيرگذار بوده که هنوز هم بسياري از صحنه‌هاي اون برام زنده است و حتي براي عالم کودکي من هم جذاب بود. شک ندارم اگر حتي يک سال درميان اين اثر بازپخش بشه باز هم عده زيادي به تماشاي اون بنشينند.
دوستش داشتم
به خاطر همه ي بالا پايين هايش
نمي دانم چند بار ديدمش ولي هنوز دلم مي لرزد با شکيبايي سر چاه
ولي هنوز هياجانزده مي شود سر پيچ کوه ها پشت کمين ها
هنوز برايم مثل يک برش ساده از زندگي تازه است
حاجي تعجب كردم لينك معرفي تونو توي وبلاگ تخت خواب ديدم.
...نميدونم كالرتون درسته كه بريد اون آدماي متهتك و بي عقيده يا نه البت خودتون ميدونيد ...
در مورد دولت و احمدي نژاد يكم زياده روي نكرديد ؟
يا رئوف
سلام/فيلم نامه هاي خوب در صدا وسيما بندرت وجود داره بنظرم در ايران فقط فيلم هاي تاريخي موفق اند يکمم مابقي/ اين سريال رو خيلي دوس داشتم...
خدا رحمتشون کنه تمام اموات رو
با اجازه لينکتون کردم
