شاد كن جان من كه غمگــــين است
رحم كن بر دلم كه مسكيـــــــن است
دل بيچاره را به وصل دمـــــــــــــي
شادمان كن كه بي تو غمگـــــين است
گهگهي ياد كن به دشنـــــــــــــامم
سخن تلخ از تو شيريــــــــــــــــن است
دل به تو دادم و ندانستـــــــــــــــــم
كه تو را كبر و ناز چنديــــــــــــــن است
بنوازي و پس بــــــــــــــــــــــيآزاري
آخر اي دوست اين چه آييـــــــــن است؟!