سلام حاجي. خوبي؟!

دلم هواي محرمو کرده. اما حال و هواشو نداره. نميدنم چقدر اين جمله م معني داره اما داره بخدا....

اخبارتون رو خوندم. و البته مطلبتونرو. اگر چه که اونقدر ريز بود که چشام کور شد اما خوندم!

منم فقط دلم عزاداري مسجد امام حسن و مسجد خودمون"صاحب الزمان" رو دوست دارم. دسته ي زرنديني ها هم که ميان با مسدمون دهن به دهن ميخونن(نميدونم اسمش دقيقا چيه) خيليييييي دوست دارم. اما مدت زياديه که گوش نکردمش.
به اين شکله که علمدار اونها همون طور که علم (شمايل دست حضرت عباس ) تو دستشه ميخونه: عزاداااار... به صحراي کربلا ....(يادم نيست باقيشو، فقط طنين خوندنشون يادمه، و در جواب علمدار ما به همون حالت پاسخ ميده. يه جور سوال و جواب... خيلي تکان دهنده و معنويه...

خيلي بيشتر از سينه زني و زنجير زني و مراسم علم چرخون و چه و چه تاثير گذاره.
اما فقط مساجدي که حالت سنتي شون رو حفظ کردن اينو انجام ميدن. و باقي درگير ظواهر شدن.
التماس دعا.