نظرات ياداشت در برابر حقيقت ، عريان شويم نه در مقابل يكديگر !!

+ راه ديگر

سلام،
بنده هم عرض کردم که نگاه من هم حدودا همين است که فرموديد اما منظورم از اين که گفتم "نه به اين صراحت" نه مصلحت انديشي و چشم پوشي از حقيقت است بلکه چيز ديگريست. حقيقت دستگاه حسين عليه السلام که روشن شد همان دستگاه واحد الهي است بسي پيچيده تر از اين حرف هاست که به راحتي بخواهيم سينه زني و لخت شدت و ... را به خبطي عظيم و بدعتي آشکار تفصيل دهيم. تا جايي که علماء خصوصا حضرت آقا حتي زماني که درباب قمه زني وارد مي شوند و مي خوهند منع اين عمل را توضيح دهند مي فرمايند"ان شاءالله که کساني که تا کنون اين عمل را انجام داده اند مورد قبول خدا قرار گيرد... ولي اکنون که باعث هتک حرمت شيعه و...."{نقل به مضمون} يعني از قمه زني هم به نام بدعت نام نمي برند چه رسد به بدعت ناصوب آشکار و خبطي عظيم.
من خودم يکي از نقادان به عرصه مداحي هستم ولي ظرافت ها و ريز بيني هايي که در اين دستگاه لازم است بايد مد نظر قرار گيرد تا خدايي نگرد خروجي از تقوا صورت نگيرد. مقاله را هم حتما مطالعه بفرماييد
ياعلي

پاسخ

سلام . عزيز دل ! دغدغه ما يك چيز است ! اصلاً اجازه بدهيد من منشأ اين صراحت و شدّت نقد را اينطور برايتان عرض كنم كه ببينيد : ما همان معامله اي كه در مورد خداوند مي كنيم را چرا در مورد امام حسين اجرا نمي كنيم ؟ چرا مكيال و ميزان ما دو جور وزن مي كند ؟ در مورد طاعت الهي ، آيا ما مجازيم از هر دري كه خودمان پسنديديم وارد حوزه طاعت الهي بشويم ؟ مسلّم است كه نه ! البته من نميخواهم طاعت الهي و محبت امام حسين را مقايسه كنم ولي براي سنجش عمل ، يك معياري بايد باشد ديگر ! اون معيار كه عوض نمي شود ! منظور من از بدعت در عزاداري ، مسلّم است كه آن بدعتي كه در مورد دين مي گوييم نيست . بدعت در امر دين يعني ادخال ما ليس في الدين ، في الدين ! من هم قبول دارم كه در مورد عزاداري ، شيوه هاي عزاداري كه در دين منصوص و مأثور نيست ! دين كه نگفته چه شكلي عزاداري كنيد ! اين كه مسلّم است ! منظور من از بدعت در عزاداري ، شيوه هاي غير معمولي است كه اصلاً نمايش حُزن محسوب نمي شوند . الان به سينه زدن و به سر زدن نوعي نمايش حزن است . اشك ريختن نمايش حزن است . سياه پوشيدن هم همينطور ... امّا قمه زني كجايش نمايش حزن است ؟ برهنه شدن چه جور نمايش حزني است ؟ حالا در نظر بگيريد مفاسد اين كارها را ! از مفاسدي كه خود مجالس ممكن است به وجود بيايد تا انعكاس هاي بين المللي و بازخوردهاي منفي كه در بسياري از افراد بوجود مي آورد ! ... من بارها گفتم و باز تاكيد ميكنم كانون نقد من متوجه رفتارهاي شكلي در عزاداري است نه حزن قلبي عزاداران ! من نميخواهم عزاداري را سبك كنم يا بگويم عزاداران اينجوري اجري ندارند ، نه ! بحث بر سر آن معيار سنجش عمل است : ببينيد چطور است كه در مورد طاعت خداوند ، هم بايد حسن فاعلي باشد و هم هم حسن فعلي ولي به امام حسين كه مي رسيم مي گوييم نه ، هر جوري شده و به هر شكلي شده خوب است ؟؟ نمي شود كه معيارها دو چيز باشد ! همانطور كه خودتان مي فرماييد حقيقت دستگاه اما حسين و حقيقت دستگاه خداوند يك چيز است پس چطور ميشود كه مكيال و ميزان ها يشان دو جور وزن كند ؟؟ نميدانم توانستم كُنه دغدغه ام را برايتان تصوير كنم يا نه ؟