جلوي بيان کدوم حقيقت گرفته مي شه ؟
آيا اون چيزي که جلوي گفتنش گرفته ميشه ، واقعا حقيقته ؟
آيا آقاي جعفر پناهي که بصورت مخفيانه عليه کشورش مشغول فيلمسازي بود تا بده جشنواره ها و شبکه هاي بيگانه تحوليش بگيرن ، دنبال حقيقت بود ؟
من وجود سليقه هاي سياسي مختلف رو حسن و نقطه قوت مي دونم اما شديدا مشکل دارم با اين که يه عده به اسم دنبال حقيقت بودن و آزادي خواهي ، براي بدست آوردن يه جايزه کثيف و کف و سوت شبکه ها و جشنواره هاي خارجي ، به هر ناجوانمردي و نامردي دست مي زنند !!
از نظر من آزدايخواه و حقيقت طلب کسيه که اگر به مسئولين کشور اعتراض داره بياد داد بزنه فيلم بسازه تجمع راه بندازه اصلا نظام رو ساقط کنه ... ولي توي همين کشور ! توي همين آب و خاک با کمک همين مردمي که مثل خودش فکر ميکنن !
نه اينکه با رسوايي و حقارت برن در خونه اين بيگانه و اون دشمن و خودشون رو به اونا وصل کنن ... اين مرام منه !
حتماً ميگيد نميذارن فيلم بسازيم ! نميذارن تجمع کنيم ميزنن ميبرن ميکشن ...
بسيار خب ! بگذار بکنن ! آدم اگه به چيزي معتقده بايد پاش وايسه !
مگه قبل از انقلاب ، پدر و مادر من و شما مجوز گرفتن بيان توي خيابون ؟ مگه براشون فرش قرمز پهن کردن که بياييد مارو ساقط کنيد ؟
نه ! پاي عقيدشون ايستادند و دست به دامن هيچ اجنبي هم نشدن ! افتخارشون هم اين بود که هميشه دشمن آمريکا و اسرائييل بودن ...
کسي هم که ميگه خفقانه ، اگه به عقيده و آرمانش معتقد نيست والکي داره يه چيزي ميگه که هيچ !
ولي اگه واقعا بهش معتقده تا پاي جون پاش وايسه !
اين مرام منه !
اگه منم مثل شما اين دولت و حکومت رو ظالم مي دونستم تا پاي جون مي ايستادم .
بسم الله !