من که نفهميدم حاتمي کيا در به رنگ ارغوان چه ميخواست بگويد ولي در مورد به نام پدر ، من نميدانم حاتمي کيا واقعا چه فکر ميکند ، در اين فيلم انتقاد مي کند که چرا ما جنگيديم و حاصلش رفتن پاي دختري روي مين بود ولي مگر جنگ را ما شروع کرديم و من بعيد ميدانم جز عده قليلي در کل ملتهاي جهان دفاع را مقدس ندانند و به فرض هم که ما نمي جنگيديم حاصلش چه بود آنگاه به جاي آنکه يک پاي يک دختر روي مين برود عراقي ها بلايي سر نه يک دختر بلکه هزاران دختر مي آوردندند طوري که آرزو مي کردند کاش هر دو پايشان روي مين ميرفت و اين بلا سرشان نمي آمد .