خب روشنه که من با رفاه اغراق آميز و به رخ کشيدن ثروت موافق نيستم ! اينها نشونه بي ظرفيتي و تهي بودن يه آدمه که اينجوري مي خواد احترام و توجه براي خودش توليد کنه ... اما با اين هم موافق نيستم که بخوايم زندگي مردم رو زيرورو کنيم و بگيم چون 25 سالشه و چون کار ديگه اي که من ببينم نداره ، پس حتماً يه جاي کارش مي لنگه ! به قول شما شايد باباش بهش داده ! شايد يه کار ديگه هم داره که مغاير با رسالت طلبگيش هم نيست و درآمد خوبي داره و هزار شايد ديگه که اصلا به ديگران ارتباطي نداره که در موردش کنکاش کنن ... من فکر مي کنم هيچ قشري به اندازه قشر روحانيت از جهت مسائل اقتصادي توي فشار نباشه ، حتي کارگران عزيز !دوست ندارم وارد اين بحث بشم و توضيح بدم چون فکر ميکنم هيچ طلبه اي راضي نيست عزت نفس و غرور مثبتش در ازاي هيچ چيز و هيچ چيز خدشه دار بشه . اينکه من يه روحاني رو توي داستان آوردم براي اينه که بعضي ها خيال ميکنن ثروت و رفاه اقتصادي فقط مخصوص کسانيه که زياد تقيدي به مسائل ديني ندارن و هر کس که متدين باشه نبايد ثروتمند و مرفه باشه و چون روحاني از همه متدين تره ( يا بايد باشه ) پس به طريق اولي نبايد از رفاه اقتصادي برخوردار باشه . يعني نقطه عزيمت بحث ، روحاني و طلبه نيست ، گرانيگاه بحث ، به چالش کشيدن آن گزاره باطلي است که عرض کردم ... ضمناً از چيزهايي که عرض کردم معلوم مي شود که با فرمايشتان در موردتفکيک روحاني و آدمهاي متدين ديگر موافق نيستم . اينها فرقي ندارند . حداقل اينست که دليل واضح و محکمي بر تفکيکشان نداريم . شايد اين ، يه مسئله ذوقي يا سليقه اي باشه که البته اکثريت قريب به اتفاق روحانيون اين حد متوسط رو مراعات مي کنند ... فرمايش استاد شهيد مطهري اينجا مصداق ندارد . بله ! ماديت اخلاقي منجر به ماديت اعتقادي مي شود ولي در اينجا نگاه مادي و اخلاق مادي نداريم ! ببينيد اينکه کسي از ماديات بهرمند باشد فرق مي کند با اينکه نگاهش نگاه مادي باشد . اتفاقا مسئله روي همين نگاه آدمهاست : وقتي نگاه مادي باشد ، آدم اگر فقير هم باشد از جهت اعتقادي مادي مي شود ولي اگر نگاه الهي و انساني و موحّدانه باشد ، ثروت و رفاه غافلش نمي کند ... در مورد عکس هم خب عکس که نبايدخوش اخلاق باشد ! آدم خودش بايد خوش اخلاق باشد :دي