شما آقايي... ببينيد دوست عزيز! ضرورت حرفهاي من اينجاست که سکوت کردن بسيار بسيار بهتر از بد دفاع کردن است. ضرورت حرفهاي من اينجاست که پس فردا اگه يه اثر سينمايي ديگه خواست توليد بشه و حرف ما رو بزنه لااقل حداقل هاي يه اثر سينمايي استاندارد رو داشته باشه! لا اقل رعايت حريمهاي منطقي اخلاق رو بکنه... بچه هاي ما خيلي زودتر بايد اخراجيها رو نقد ميکردند اما در کمال تاسف گفتمان نقد توي حوزه ي سينما، اونهم سينماي سياسي، يه گفتمان بي حال و مريضه که مستعد به وجود آوردن انواع و اقسام سوءتفاهم ها و بداخلاقي هاست... آتو، سوتي هاي نه چندان اندک اخراجيهاست عزيز! نه حرفهاي من! بر فرض که يه عده عاطل و باطل از حرفهاي من آتو هم گرفتند. باشه! خيالي نيست! اما به اينش مي ارزه که بچه هاي ما حواسشون به رفتارشون توي حوزه ي حرفه اي شون باشه