من فكر ميكنم آقاي اميرخاني بيش از حد ايده آل گراست.يه جورايي انتظار داره همه چيز مو به مو -همين الآن- رو خط اسلام واقعي پيش بره.اين نگرش دو تا اثر داره:
1- وقتي ميبينه واقعيت اينجوري نيست جوش مياره و عصبانيت خودشو نشون ميده و خطرش اينه كه ممكنه منجر به تندروي بشه
2- يه اثر جالب ديگه اينه كه باعث ميشه در پيدا كردن خوبيها- چه در آدمها و چه در سيستمها- موشكافانه عمل كنه و حتي يه ذره خوبي رو هم ناديده نگيره،ارزشهاي مثبت رو كشف و به مخاطب ارائه مي كنه.هيچ وقت نميگه باوجود اين همه بدي، اين يه ريزه خوبي كه چيز قابل عرضي نيست
