ظاهرا سوءتفاهم شده! من هم دارم در مورد قبل از ازدواج صحبت مي‏كنم ولي فرق نظر من و شما در رويكردهاي كنترل غريزس... شما مي‏فرماييد «سركوب» و من ميگم «مديريت و كنترل». خب اينها ممكنه معناشون يه چيز باشه ولي توضيح دادم كه گرانيگاه اصلي ماجرا، توي اون نگاهيه كه به «قضيه‏ي مهار غريزه» داريم! اگه نگاهمون به غريزه، قهرآميز و پليدانگارانه باشه، خب برخوردي كه از توي اين نوع نگاه در مياد، يه برخورد سركوب‏گرانه است كه آسيب هاي خودشو داره... و اگه نگاهمون مشفقانه و مدبّرانه باشه، برخوردي كه از توش درمياد، مديريت و كنترله!... ممكنه بگيد خب اينها كه بازي با الفاظه و چه اون كسي كه داره غريزه‏شو سركوب مي‏كنه و چه اون كسي كه داره مديريتش مي‏كنه، بهرحال دارن يه كار انجام ميدن و اون ميدون ندادن به غريزس! ولي ببينيد، كسي كه غريزه‏شو دوست نداره و اون رو منفور و پليد مي دونه و نتيجتا سركوبش ميكنه، طبيعتا تعادل يه بخشي از وجود خوشو بهم مي‏زنه، حداقل اينه كه اين عدم تعادل كه از آسيب‏هاي اين نوع نگاه هس، اگه خودشو توي مسائل فيزيولوژيكي نشون نده، به صورت يه ناهنجاري رواني و روحي بروز پيدا مي كنه. اما كسي كه غريزه رو امانت الهي ميبينه، نميتونه ازش متنفر باشه و پليد بدونتش! خب طبعا با يه نگاه دلسوزانه و مشفقانه غريزه رو مديريت و كنترل مي‏كنه. اين آدم هيچ وقت از اينكه به غريزش ميدون نداده، احساس خشم و رهاشدگي نمي‏كنه و دچار پرخاشگري و سردرگمي نمي‏شه چون مي‏دونه كه داره چيكار مي‏كنه، نقشه‏ي راه دسشته و داره از بالا به ماجرا نيگاه ميكنه. در حاليكه اولي معلوم نيس گرفتار اين آسيب‏ها نشه.