«اگر فلسفه ي اخلاقي اون طرف اين باشه که به همه بايد لبخند زد اونوقت چي؟ باز هم غير ممکن هست که به همه لبخند بزنه» خب اين كه طرف معتقد باشه بايد به همه لبخند بزنه، اساسا يه فلسفه‏ي فكري محسوب نمي‏شه! بلكه صرفا يه افه‏ي رفتاريه! دليلم هم اينه كه اون كسي كه به قول شما فلسفه‏اش اين باشد كه بايد در مقابل هر رفتاري لبخند بزنه، اگه من بهش صدمه‏ي مالي يا جاني يا آبرويي بزنم، قطعا ديگه به من لبخند نمي‏زنه كه هيچ، اون روي ...ش رو هم به من نشون مي‏ده! بنابرين عرض بنده اثبات مي‏شه كه يك فلسفه‏ي اخلاقي تحت اين عنوان نداريم كه بايد و مي‏شه در مقابل هر رفتاري لبخند زد!! ... فرموديد انتظار اين حرف رو از من نداشتيد اما من دقيقا انتظار چنين فرمايشاتي رو از شما دوست عزيزم داشتم! چون قبلا هم خدمت‏تان عرض كردم كه در مورد معارف، احكام و عقايد ديني و نيز طرز فكر سياسي بنده، دچار سوءتفاهم هستيد و در كمال اعتذار و احترام بايد بگويم اطلاعات‏تون در اين مورد يا ناقصند و يا غلط! ... البته من اصرار و انتظار ندارم كه در اين مورد بحث كنيم چون اساساً مباني فكري من و شما متفاوت است! من به جهانبيني كاملا ديني معتقدم ولي شما تكيه‏اي روي اين مسئله نداريد...