بسم رب الحسين

سلام.

درود برشما.مطلب جالب و قابل تاملي بود/

زينب مضطرم ! الوداع ! الوداع مهربان خواهرم ! الوداع ! الوداع ! ...
هرگز از يادم نميره ..... اشک تو چشام جمع شد وقتي اينو خوندم!!!

کاش اون روز ها برمي گشت...

به ديدار ِ من بيا

آن زمان که تنهايم

به سراغ ِ قلب ِ پر از آشوبم که آمدي

با خود آرامش بياور

من با حجم ِ وسيع ِ بودن ِ تو

آشنايم....

سبز باشي و بي کران

خودکارم بغض دارد!

تقصير ِمن است ،

مدتي هست که حجمش را خالي نکرده ام،

به گمانم حرفهايش ،کهنه شده ،

شايد هم قهر !!!!!

من زبانش را خوب مي دانم !

شبيه ِ خودم حرف مي زند.

شبيهِ وقتهايي که بغض دارم

شبيه ِ محتواي رقاص ِ انگشتانم ،

روي صحنه ي محرک ِ کاغذ!

اولين کلامش :

دلم تنگ است....

سلام

خـــوبي ...

سپـــه سالاري يا حسيـــــن (ع)

ان شاء الله از غم چنين عشقي هر لحظه بيشتر از لحظه ي قبل بسوزيد و اين حال مضطرّيتون منتهي بشه به يک نگاه... که اصل جنسه!

به حقّ مضطرّ کربلا ، خانم حضرت زينب(سلام الله عليها) که اين روزها و ساعات داره به مضطرّيشون اضافه مي شه...

دعا[گل][گل][گل]

سلام

خداوندا ! پروردگارا ! عنايت بفرما بر خودِ حسين گريه کنيم و از اين راه و از اين مسير ، راهيِ بارگاه ربوبي تو شويم، آن گاه اياک نعبد و اياک نستعين بگوييم و حباب وار براي زيارت رخ يار سري کشيم و نگاهي کنيم و آب شويم، ولي يار را ببينيم.

التماس دعا.