سلام. گرچه فرموديد فعلاً قصد نداريد به دلايل اين نگاه بپردازيد، اما خب بدون ريشه يابي اين دلايل هم نميشه گفت چرا چنين نگاهي به وجود آمده يا چطور ميشه اين نگاه رو از بين برد! مهمترين دليل هم به نظر من اينه که جامعهي طلبهها و روحانيون خودشون سعي نکردند همراه با جامعه حرکت کنند. يعني به نظر من اين ديد مردم نيست که نسبت به طلبهها فريز شده، بلکه بيشتر رفتار خود طلبههاست که فريز شده و به شکل چندين دهه قبل باقي مونده.
من يک سال و نيم توفيق (؟!) زندگي در شهر طلبهپرور قم رو داشتم. باور ميکنيد وقتي اونجا چشمم به يک سينما افتاد داشتم از تعجب شاخ درميآوردم؟! البته من به دليل شرايطي که داشتم زياد در شهر پرسه نزده بودم، اما ديگه کم کم داشتم به اين نتيجه ميرسيدم که اصولاً در اين شهر خبري از سالن سينما نيست!
کثرت طلبه و روحاني در قم و حاکميت بلافصل اونها در شهر قم (:دي) ميتونست فضاي راحتي براي اين قشر فراهم کنه، اما وقتي حتي در اين شهر جَو اينطوري باشه، چه انتظاري از شهرهاي ديگه هست؟