سلام... متاسف شدم... ان شاءالله خدا و اهل بيت عليهم السلام يه راه حلي بهتون الهام كنند... طلاق؟! اين آخرين گزينه است، نبايد به همين سادگي بهش فكر كنيد. قطعا راه‏هاي كم هزينه‏تري هست كه تبعاتش دامن‏گير شما و خانواده‏هاتون نشه: سعي كرديد حال و هواي همسرتون رو عوض كنيد؟ كمكش كرديد كه عصبانيتش كم بشه؟ كه آرامش داشته باشه؟ شايد بگيد آره، سعي كردم ولي منظورم اون مقدار سعي و تلاشي هست كه بعدها پيش خودتون بگيد كه «من هر چقدر كه جا داشت، سعي كردم فضاي زندگي‏مون بهتر بشه» كه بعدها توي دادگاهي كه قطعا در دل خودتون برگزار مي‏شه نگيد كه كاش يه‏كم بيشتر تحمل مي‏كردم و بيشتر سعي مي‏كردم كه زندگي‏مو نجات بدم... شما به عنوان خانم، نقشي بي بديل در تاثير گزاري روي همسرتون داريد! از تمام «ظرفيت‏هاي همسري‏تون» استفاده كنيد كه همسرتون رو از افتادن به ورطه‏ي غضب الهي و زندگي‏تون رو از سردي نجات بديد! قطعاً و قطعاً و قطعاً خدا كمك‏تان مي‏كند ... نمي‏خوام حرفهام به عنوان توصيه و راهكار تلقي بشه چون تخصص در مشاوره ندارم ولي اميدوارم و مطمئنم خودتون با تكيه به الهامات روحاني و عنايت‏هاي خداوند و توسل به امام زمان عليه السلام راه خودتون رو پيدا مي‏كنيد... دعا مي‏كنم و از همه‏ي دوستان اينجا هم مي‏خوام كه دعا كنند