چندی قبل در دیدار نخبگان دانشگاهی ...
اصلا ، بی هیچ شرح و توشیحی ... خودتان بخوانید این دیدگاه را :
تصور اینکه بعد از پیروزی انقلاب، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، تشکیل جلسه دهد و مرجعیت امام خمینی (ره) را تصویب نماید همان قدر مضحک است که هفته قبل هیات رئیسه دانشگاه تهران در اقدامی عجیب، خنده دار و چه بسا گریه آور، تصویب کرد که به مقام معظم رهبری دکترای افتخاری بدهد!
از آن مضحک تر اینکه بدون استمزاج از ایشان آن را در جلسه حضوری مطرح نمود و بدتر آن که رئیس دانشگاه تهران لا اقل نرفت همانجا آن دکترای کذایی را تقدیم کند و پاسخ بشنود. بلکه کسب اجازه کرد تا در یک مراسم رسمی با حضور معظم له این اتفاق میمون و مبارک برای دانشگاه رقم بخورد.
تصور کنید می خواستند ایشان را دعوت کنند دانشگاه مثلا در تالار علامه امینی طی یک مراسم رسمی دکترای افتخاری بدهند. دیگر روضه باز نمی خوانم! واقعا که خواص ما، فرسنگها با رهبر معظم انقلاب فاصله دارند. رهبر فرزانه ای که این بی تدبیری را به خوبی مدیریت نمود و ضمن اینکه با تواضع این اقدام را مایه مباهات خویش دانست، تعهد به میثاق طلبگی را به همه طلاب - خصوصا آنها که امروز دچار اشرافی گری و مدرک و مقام پرستی شده اند - گوشزد فرمود:
«البته این یک افتخار است که این دانشگاه این اظهار محبت را به ما بکند؛ لیکن من اهل دکترى نیستم؛ همان طلبگى ما کافى است. اگر بتوانیم به میثاق طلبگى متعهد و پایبند بمانیم - که قولاً و فعلاً این میثاق را از دوران نوجوانى و جوانى با خداى متعال بستیم - اگر خداوند کمک کند و ما بتوانیم این میثاق را حفظ کنیم و در همین عالم طلبگى پیش برویم، من این را ترجیح میدهم. شما لطف کردید و این براى ما هم مایه‌ى مباهات است، لیکن من پیشنهاد شما را قبول نمیکنم.»
